Instytut Oceanologii Polskiej Akademii Nauk (IO-PAN) został powołany w roku 1983 jako następca Stacji Morskiej istniejącej w Sopocie od 1953 roku. Misją Instytutu jest prowadzenie badań podstawowych środowiska morskiego oraz pogłębianie wiedzy na temat zjawisk i procesów w nim zachodzących. Instytut prowadzi badania na Bałtyku oraz w obszarze Arktyki Europejskiej.

Kierunki strategiczne badań IO PAN:

• Rola oceanu w kształtowaniu klimatu i skutki zmian klimatu w morzach europejskich
  
  • badania transportu promieniowania słonecznego i wymiany energii promienistej w systemie woda - atmosfera;
    
  • badanie procesów zasilania w energię ekosystemów morskich;
    
  • badanie procesów fotosyntezy wymiany masy i energii pomiędzy morzem i atmosferą
    
  • badanie procesów cyrkulacji termohalinowej.
• Zmienność naturalna i antropogeniczna środowiska Morza Bałtyckiego
  
  • badanie i modelowanie procesów hydrodynamicznych i biologicznych w Morzu Bałtyckim;
    
  • badanie migracji naturalnych i antropogennych substancji chemicznych przez bariery biogeochemiczne;
    
  • badanie procesów biochemicznych w środowisku morskim;
    
  • badanie związków organicznych w morskich osadach dennych.
• Współczesne zmiany ekosystemów u brzegów mórz szelfowych
  
  • badanie roli bioróżnorodności w funkcjonowaniu ekosystemów przybrzeżnych, fauny dennej sublitoralu Spitsbergenu;
    
  • badanie funkcjonowania ekosystemów obszarów morskich NATURA 2000.
• Genetyczne i fizjologiczne mechanizmy funkcjonowania organizmów morskich; podstawy biotechnologii morskiej
  
  • polimorfizm i rekombinacja mitochondrialnego DNA omułków Mytilus, badania zależności między populacjami Mytilus na podstawie analizy polimorfizmu pojedynczych nukleotydów (SNP) DNA jądrowego, zastosowanie polimorfizmu DNA mikrosatelitarnego i pojedynczych nukleotydów (SNP) w badaniach populacji wybranych gatunków ryb, badania związku polimorfizmu genetycznego i genotypów z odpornością na patogeny na przykładzie ryb łososiowatych;
    
  • endokrynologia ryb: neurohormonalna regulacja behawioru i adaptacji ryb do zmieniających się warunków środowiska; wazotocyna, izotocyna i melatonina i ich rola w reakcji na stres
    i behawiorze rozrodczym ryb; opracowanie nowych wskaźników dobrostanu u morskich ryb hodowlanych;
    
  • rozwój metod statystycznych o zastosowaniu w analizie filogenetycznej i innych problemach klasteryzacji w biologii; badania nad podstawowymi mechanizmami ewolucji
    z użyciem platform sztucznego życia; genomika i metagenomika morskich bakterii
    i wirusów; mechanizmy horyzontalnego transferu genów w morzu.

Początki Instytutu sięgają roku 1921, kiedy powstało Morskie Laboratorium Rybackie w Helu zajmujące się badaniami z zakresu hydrologii oraz biologii morza. Kontynuatorem zlikwidowanej w 1931 placówki była utworzona w 1932 roku Stacja Morska, która pod koniec 1938 roku została przeniesiona do nowej siedziby w Gdyni (obecnie budynek Akwarium Gdyńskiego MIR). Po II Wojnie Światowej reaktywowano działalność Stacji Morskiej w Gdyni, ale pod pierwotną nazwą „Morskie Laboratorium Rybackie”. W 1947 MLR włączono do Morskiego Instytutu Rybackiego (stowarzyszenia działającego od 1928 roku). Od 1949 roku, MIR już jako placówka resortowa przez wiele lat nadzorowana przez Ministra Żeglugi, prowadzi swoją działalność w Gdyni w dawnej siedzibie MLR na końcu Mola Południowego, a od 1991 roku w nowej siedzibie przy ul. Kołłątaja. Od roku 2000 Morski Instytut Rybacki jest jednostką nadzorowaną przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (MRiRW). W czerwcu 2011 roku rozporządzeniem Rady Ministrów MIR uzyskał status Państwowego Instytutu Badawczego i tym samym dołączył do elitarnego grona PIB-ów w Polsce.

Misją Morskiego Instytutu Rybackiego – Państwowego Instytutu Badawczego jest rozwój potencjału naukowego i eksperckiego w celu określania wpływu działalności człowieka, a szczególnie rybołówstwa na morskie ekosystemy, a także relacji odwrotnej – oddziaływania czynników naturalnych na rybołówstwo. Składowe elementy misji MIR obejmują:

• opracowywanie opinii naukowych dla polskiej administracji rybackiej, Komisji Europejskiej i właściwych organizacji międzynarodowych;
• prowadzenie i promowanie badań oraz prac badawczo-rozwojowych w dziedzinie nauk fizycznych, chemicznych, biologicznych i interdyscyplinarnych środowiska morskiego;
• prowadzenie i promowanie badań w zakresie technologii przetwórstwa, oceny wartości odżywczej w surowcach i produktach rybołówstwa oraz ekonomiki i techniki rybackiej;
• kształtowanie świadomości społecznej na temat funkcjonowania i racjonalnego eksploatowania ekosystemu morskiego, ze szczególnym uwzględnieniem zrównoważonego zarządzania rybołówstwem morskim.

Do głównych obszarów badań MIR zalicza się dyscypliny umożliwiające ekosystemowe podejście do zarządzania rybołówstwem morskim, a mianowicie: ekologię morza, chemię środowiska morskiego, technologię sprzętu połowowego oraz ekonomikę rybacką. Obszar badań innowacyjnych i technicznych realizowanych przez MIR obejmuje technologię i mechanizację przetwórstwa rybnego oraz chemię żywności pochodzenia morskiego.

Oddział Morski Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej w Gdyni jest jedną z najstarszych instytucji naukowo - badawczych na Wybrzeżu. Działalności rozpoczął w 1920 roku jako Wydział Meteorologiczny Urzędu Hydrograficznego przy Marynarce Wojennej RP a następnie na mocy decyzji Rady Ministrów Rzeczypospolitej z dnia 14 grudnia 1921 r. jako Wydział Morski przy Państwowym Instytucie Meteorologicznym. Zadaniem Wydziału było prowadzenie morskiej i brzegowej osłony meteorologicznej.
Oddział prowadzi działalność na obszarze województw: zachodnio - pomorskiego, pomorskiego a także na polskich wodach terytorialnych na Bałtyku. Zakres tej działalności obejmuje:

• prowadzenie państwowej służby hydrologiczno-meteorologicznej i oceanograficznej,
• opracowywanie i upowszechnianie prognoz meteorologicznych i hydrologicznych oraz ostrzeżeń o groźnych zjawiskach atmosferycznych, zagrożeniach powodziowych, wezbraniach sztormowych, zlodzeniach morza i rzek,
• prowadzenie meteorologicznej osłony lotnictwa cywilnego,
• realizację prac naukowo – badawczych z dziedziny klimatologii oraz prac metodycznych z zakresu morskich prognoz meteorologicznych i hydrologicznych,
• prowadzenie monitoringu Bałtyku oraz opracowywanie charakterystyk stanu ekologicznego środowiska morskiego i strefy brzegowej południowego Bałtyku, publikowanie raportów o stanie i zanieczyszczeniach tego środowiska oraz prowadzenie bazy danych w tym zakresie,
• współpraca z regionalnymi organami administracji państwowej oraz samorządowej w zakresie identyfikacji stref zagrożonych powodzią oraz osłony przeciwpowodziowej
• opracowywanie opinii i ekspertyz obejmujących informację o stanie zjawisk hydrologicznych i meteorologicznych, o stanie zanieczyszczeń środowiska południowego Bałtyku i innych,
• udział w realizacji międzynarodowych projektów badawczych o tematyce dotyczącej środowiska morskiego,
• udział we wdrażaniu Ramowej Dyrektywy Wodnej na obszarze działania Oddziału Morskiego,
• szeroką współpracę zagraniczną z krajami bałtyckimi w ramach Konwencji Helsińskiej a także z Litwą, Rosją i Niemcami w zakresie działania służby hydrologiczno- meteorologicznej.

Jest najstarszym polskim instytutem naukowym o zasięgu ogólnokrajowym. Został powołany 7 maja 1919 r. na mocy uchwały Sejmu Ustawodawczego RP. W lutym 2009 r. w uznaniu zasług Instytutu dla rozwoju polskiej nauki i gospodarki, Rada Ministrów przyznała PIG status Państwowego Instytutu Badawczego. Nadzór nad Instytutem pełni Minister Środowiska. W głównej siedzibie w Warszawie i siedmiu jednostkach regionalnych (Gdańsk, Kielce, Kraków, Lublin, Sosnowiec, Szczecin, Wrocław) zatrudnionych jest 758 osób.
Instytut prowadzi wszechstronne badania budowy geologicznej kraju, których celem jest praktyczne wykorzystanie zgromadzonej wiedzy w gospodarce narodowej i ochronie środowiska. Obok działalności naukowej we wszystkich dziedzinach nowoczesnej geologii, Instytut wypełnia również zadania państwowej służby geologicznej i państwowej służby hydrogeologicznej. Zapewnia bezpieczeństwo państwa w zakresie gospodarki zasobami surowców mineralnych i wód podziemnych, monitoruje stan środowiska geologicznego i ostrzega o zagrożeniach naturalnych. Dzięki badaniom prowadzonym przez Instytut zostały odkryte najważniejsze polskie złoża surowców mineralnych – miedzi, srebra, siarki rodzimej, węgla kamiennego, węgla brunatnego, soli kamiennej, soli potasowych, rud żelaza, tytanu, wanadu, cynku, ołowiu. Polska, dzięki badaniom Instytutu, jako jedno z niewielu państw na świecie, dysponuje niezwykle obszerną i szczegółową wiedzą o swoim środowisku naturalnym. Kilka tysięcy otworów wiertniczych (najgłębsze otwory przekraczały głębokość 6 000 m) wykonanych przez Instytut umożliwiło dokładne rozpoznanie wgłębnej i powierzchniowej budowy geologicznej Polski.
Państwowy Instytut Geologiczny jest koordynatorem i głównym wykonawcą cyfrowych seryjnych map geologicznych w skali 1:50 000. Instytut, w imieniu Skarbu Państwa, gromadzi dane geologiczne z terenu całego kraju. Dane te, w większości w postaci cyfrowej, udostępniane są przez Centralne Archiwum Geologiczne i kilkanaście specjalistycznych baz danych (CBDG, Midas, Infogeoskarb, Rejestr Obszarów Górniczych, Bank Hydro). Instytut aktywnie podejmuje działania w celu wdrożenia dyrektywy INSPIRE, której zadaniem jest standaryzacja informacji przestrzennych państw Unii Europejskiej.
Instytut współpracuje z ośrodkami geologicznymi w kilkudziesięciu krajach świata. Jako członek EuroGeoSurveys, organizacji zrzeszającej 33 europejskie służby geologiczne, uczestniczy w przygotowaniu opracowań realizowanych pod jej patronatem oraz bierze czynny udział w pracach grup eksperckich, których celem jest doradzanie odpowiednim strukturom Komisji Europejskiej.

Misją Instytutu jest dbałość o zachowanie wartości morza i zrównoważony rozwój polskiej gospodarki morskiej. Instytut Morski jest jednostką naukowo-badawczą, od ponad 50 lat ściśle związaną w zakresie swoich kompetencji z gospodarką morską.

Instytut wykonuje prace naukowo-badawcze i wdrożeniowe, opracowuje studia i ekspertyzy oraz udziela konsultacji i doradztwa w zakresie:

• gospodarki transportowej, ekonomiki i prawa morskiego
• modernizacji i eksploatacji portów
• hydrotechniki morskiej
• geotechniki
• oceanografii operacyjnej
• monitoringu Południowego Bałtyku i zapobiegania zagrożeniom
• gospodarki wodnej i inżynierii morskiej
• ochrony i kształtowania środowiska
• ekologii morza
• zagospodarowania regionu nadmorskiego
• tworzenia baz danych i monitoringu zjawisk ciągłych
• nowych technologii i gospodarki elektronicznej