TRIPOD GRAWITACYJNY

tg0001Tripod grawitacyjny, podobnie jak stopa grawitacyjna, należy do grupy fundamentów posiadających pływalność (do celów instalacyjnych). Jego konstrukcja, zbliżona jest pod wieloma względami, do tripoda palowanego. Posiada on kolumnę centralną znajdującą się w geometrycznym środku konstrukcji wsporczej oraz trzy stożkowe nogi, puste w środku i rozszerzające się w kierunku podłoża. Kolumna centralna stanowi podstawę do bezpośredniej instalacji wieży elektrowni wiatrowej, natomiast stalowe nogi, wypełnione zwartym materiałem o wysokiej gęstości zapewniają odpowiednią stabilność oraz sztywność, uzyskaną bez konieczności dodatkowego przytwierdzania konstrukcji do podłoża.

Wypełnienie konstrukcji materiałem dociążającym następuje w docelowym miejscu posadowienia, natomiast na etapie transportu, puste, stożkowe nogi zapewniają wyporność umożliwiającą transport przy wykorzystaniu naturalnej pływalności konstrukcji. Dzięki temu możliwy jest transport bez konieczności wykorzystania statków instalacyjnych lub barek, co znacząco obniża koszty operacyjne i jest niebywałą zaletą konstrukcji tego typu.

Rysunek 1. Tripod grawitacyjny z wypełnieniem dociążającym konstrukcję w docelowym miejscu posadowienia

tg0002

Z uwagi na skomplikowaną konstrukcję, zużycie stali jest stosunkowo duże, ponadto wzrasta ono znacząco  wraz ze zwiększaniem głębokości posadowienia. Obecnie przyjmuje się, iż tripod grawitacyjny może być wykorzystywany na głębokościach od 15 m do 55 m, jednak nie wyklucza się, iż wraz z rozwojem technologii produkcyjnej, możliwe będzie wykorzystanie niniejszej konstrukcji na znacznie większych głębokościach.

Rysunek 2. Przykładowy węzeł konstrukcyjny połączenia stożkowych nóg z kolumną centralną tripoda grawitacyjnego.tg0003

Pomimo braku konieczności wykorzystywania specjalistycznych jednostek na etapie transportu, kosztownym oraz technologicznie zaawansowanym procesem jest wstępne przygotowanie dna, tj. usunięcie górnej warstwy gruntu oraz przygotowanie podsypki do fundamentowania bezpośredniego. Zakłada się jednak, iż pomimo konieczności wykorzystania specjalistycznych technologii podczas osadzania tripoda grawitacyjnego na dnie, czas jego instalacji jest znacznie krótszy, niż w przypadku tripoda palowanego.